جمجمه (مفردات‌نهج‌البلاغه)جُمجُمه (به ضم جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای کاسه سر یا استخوانی که مغز آدمی در آن قرار دارد که حضرت علی (علیه‌السلام) در پیکار جمل به فرزندش محمد حنفیه ضمن توصیه‌ای از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجُمجُمه (به ضم جیم) به معنای کاسه سر یا استخوانی که مغز آدمی در آن قرار دارد، آمده است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در جنگ جمل به فرزندش محمد حنفیّه فرموده است: «تزول الجبال و لا تزل. عضّ علی ناجذک، اعر اللّه جمجمتک، تد فی الارض قدمک...؛ کوه‌ها از جای خود حرکت کنند تو حرکت نکن؛ دندان بر دندان نه؛ سرت را به خدا عاریه ده؛ قدمت را در زمین محکم کن.» ۳ - تعداد کاربرداین واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جمجمه»، ص۲۲۸-۲۲۷. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|